U bent ziek, maar uw werkgever blijft aandringen. Telefoontjes, dreigementen, of subtiele opmerkingen over uw afwezigheid. Dit overkomt bijna de helft van alle zieke werknemers.
U heeft u ziek gemeld. Misschien bent u al weken of maanden thuis. En uw werkgever begint druk uit te oefenen. Soms subtiel, soms openlijk. "Wanneer denkt u weer te kunnen werken?" "Het team heeft u echt nodig." "We kunnen dit niet lang meer volhouden."
Of het gaat verder. Er wordt gedreigd met een loonstop. U krijgt te horen dat u "niet echt ziek" bent. Of uw werkgever negeert het advies van de bedrijfsarts en verwacht toch dat u komt werken.
Uit onderzoek van de FNV blijkt dat 43% van de zieke werknemers zich onder druk gezet voelt door de werkgever. U bent dus niet de enige. Maar dat maakt het niet minder belastend.
De druk kan uw herstel vertragen. Het kan leiden tot een verstoorde arbeidsrelatie. En in het ergste geval tot een conflict dat escaleert naar loonsancties of ontslag.
Om de druk te begrijpen, helpt het om te weten waarom werkgevers dit doen. Dat maakt het niet acceptabel, maar wel verklaarbaar.
Twee jaar loondoorbetaling bij ziekte is duur. De werkgever betaalt uw salaris terwijl u niet werkt. Daarbovenop komen kosten voor vervanging en de arbodienst.
Als de werkgever te weinig doet aan re-integratie, kan het UWV een loonsanctie opleggen. De werkgever moet dan tot een jaar langer loon doorbetalen. Die dreiging werkt door.
Uw collega's vangen uw werk op. Hoe langer u afwezig bent, hoe groter de druk op het team. Dat voelt de werkgever ook.
Deze redenen verklaren de druk, maar rechtvaardigen hem niet. Uw werkgever mag druk voelen, maar die druk niet op u afwentelen op een manier die uw herstel belemmert.
Uw werkgever mag niet zelf bepalen of u ziek bent of kunt werken. Dat is voorbehouden aan de bedrijfsarts. Als de bedrijfsarts oordeelt dat u (nog) niet kunt werken, dan is dat leidend. Uw werkgever kan het daar niet mee eens zijn, maar mag u niet dwingen om te werken.
Er is geen wettelijk maximum. Maar het contact moet redelijk zijn en mag uw herstel niet belemmeren. Als uw werkgever dagelijks belt met werkgerelateerde vragen, is dat niet redelijk. Bij langdurige ziekte is contact elke zes weken gebruikelijk om de voortgang van het plan van aanpak te bespreken. Meer dan dat is zelden nodig.
Een werkgever mag alleen het loon stopzetten bij specifieke re-integratieverzuimen: weigeren van passend werk, niet meewerken aan re-integratie, niet verschijnen bij de bedrijfsarts, of het belemmeren van herstel. En ook dan moet u eerst schriftelijk gewaarschuwd worden. "Dreigen met loonstop" zonder juridische grond is intimidatie.
Tijdens de eerste twee jaar van ziekte geldt een opzegverbod. Uw werkgever kan u niet ontslaan vanwege ziekte. Dreigen met ontslag is dus vaak een loos dreigement, al kan het wel een onwerkbare situatie creëren.
Houd een logboek bij van alle contactmomenten. Noteer wanneer uw werkgever belt, wat er gezegd wordt, en hoe u zich daarbij voelt. Dit is cruciaal als de situatie escaleert.
Als de druk uw herstel belemmert, bespreek dit met de bedrijfsarts. De bedrijfsarts kan uw werkgever adviseren om de druk te verminderen. Dit staat dan in het medisch dossier.
Belangrijke communicatie bij voorkeur per e-mail of brief. Zo heeft u bewijs van wat er is gezegd en afgesproken. Mondeling gezegde dingen zijn lastig te bewijzen.
Veel werkgevers hebben een vertrouwenspersoon. Deze kan bemiddelen bij conflicten en u adviseren over vervolgstappen. Maak hier gebruik van als de situatie uit de hand loopt.
Bij een patstelling kunt u een deskundigenoordeel aanvragen bij het UWV. Een onafhankelijke arts beoordeelt dan uw situatie. Dit kost ongeveer 100 euro, maar kan duidelijkheid geven.
Als de druk aanhoudt of escaleert, is juridische begeleiding verstandig. Een dossier dat nu goed wordt opgebouwd, voorkomt problemen later.
"Mijn werkgever belt me dagelijks. Soms meerdere keren per dag. Ik durf mijn telefoon niet meer op te nemen."
Dit is niet redelijk. Dagelijks bellen is zelden noodzakelijk en kan uw herstel belemmeren. Bespreek dit met de bedrijfsarts en vraag om afspraken over contactmomenten vast te leggen.
"Mijn werkgever zegt dat als ik niet snel begin met opbouwen, ze mijn loon stopzetten."
Een loonstop kan alleen bij specifiek verzuim en na schriftelijke waarschuwing. Als u meewerkt aan uw re-integratie en het advies van de bedrijfsarts volgt, is een loonstop niet toegestaan.
"De bedrijfsarts zegt dat ik nog niet kan werken, maar mijn werkgever verwacht toch dat ik kom."
Het advies van de bedrijfsarts is leidend. Uw werkgever kan dit niet negeren. Als dit toch gebeurt, leg het dan schriftelijk vast en schakel juridische hulp in.
"Mijn werkgever zegt dat ik er goed uitzie en vraagt of ik wel echt ziek ben."
Veel klachten zijn onzichtbaar. Psychische klachten, burn-out, chronische vermoeidheid - ze zijn niet af te lezen aan uw uiterlijk. Uw werkgever is geen arts en mag geen medisch oordeel vellen.
Druk van uw werkgever tijdens ziekte is belastend. Het komt bovenop de klachten die u al heeft. En het maakt de situatie vaak erger in plaats van beter.
MediRights begeleidt werknemers die te maken krijgen met ongepaste druk tijdens ziekte. We beoordelen uw situatie, bepalen of de druk rechtmatig is, en helpen u om grenzen te stellen op een manier die uw positie beschermt.
Dit kan betekenen: het opstellen van een brief aan uw werkgever, het voorbereiden op gesprekken, of het overnemen van de communicatie. Afhankelijk van wat nodig is in uw situatie.
Want een ding is duidelijk: druk die uw herstel belemmert, is niet in het belang van wie dan ook. Niet van u, maar uiteindelijk ook niet van uw werkgever.
Laat uw situatie beoordelen. Samen kijken we wat de beste aanpak is om de druk te stoppen zonder uw positie te schaden.
Neem contact op